Το PlayBook της καρδιάς μας μιλά Ελληνικά

Οι συσκευές της BlackBerry παραδοσιακά έχουν μόνο οπαδούς. Και συνήθως φανατικούς. Προσωπικά δεν ανήκω σε αυτούς, αλλά δεν είναι του παρόντος. Όχι πως κάποιες από αυτές δεν θα τις αγόραζα (παρεμπιπτόντως ένα από τα πρώτα review του 9800 γράφτηκε σε αυτό το site), απλώς δεν θα ήταν από τις πρώτες μου επιλογές στην κατηγορία. Εν πάσει περιπτώσει, έχω την βαθιά πεποίθηση πως επειδή δεν υπάρχει τέλειο gadget οφείλεις να πάρεις ότι καλύτερο σου προσφέρει το καθένα. Και το Playbook εκφράζει μια σημαντική στιγμή στα λειτουργικά συστήματα των tablets.
Θα μπορούσε να σταθεί κανείς στο ότι η ταμπλέτα τσέπης, που λέγεται PlayBook, έχει dual-core επεξεργαστή στο 1GHz. Αυτό είναι το πιασάρικο νούμερο για τη φιλολογία της καφετέριας, επαληθεύται στην πράξη, αλλά η προσοχή που έχει δοθεί στις τεχνικές λεπτομέρειες δεν τελειώνει εδώ. Μπορείς να μιλήσεις για το 1GB μνήμης, αφιερωμένο αποκλειστικά στις εφαρμογές (για την αποθήκευση αξιοποιείς τα 16, 32 ή 64GB αντίστοιχα, αναλόγως έκδοσης), ή να αναφερθείς στον αισθητήρα επιτάχυνσης, στην ψηφιακή πυξίδα, στο GPS και στο «ψαγμένο» γυροσκόπιο 6 αξόνων, που δίνει ένα προβάδισμα στα intellectual παιχνίδια.
Έπιασα τον εαυτό μου λοιπόν να παίζει με ένα tablet που αποθεώνει την αίσθηση στο χέρι (υλικά κατασκευής το rubberized μέταλλο και το γυαλί), με μεγάλο bezel γύρω από την οθόνη (το οποίο αξιοποιείται από το λειτουργικό σύστημα), και μια διάχυτη αίσθηση ότι κρατάς κάτι ξεχωριστό. Που παρεμπιπτόντως κοπιάρει ακομπλεξάριστα το webOS της HP (αν θέλεις να μάθεις περισσότερα μπες στο teknision.com, στο site της εταιρίας που σχεδίασε το UI) σε θέματα όπως το multitasking ή τον τρόπο που τερματίζει τις εφαρμογές. Πιθανόν να αναρωτηθείς πως και δεν έχει ακόμη μηνύσει η HP την RIM αλλά δες το και έτσι: δεν κόβεις ποτέ την φόρα σε αυτόν που σε διαφημίζει.
Ακόμη και για χρήστες BlackBerry το PlayBook χρειάζεται manual. Σε μια εποχή που τα πάντα γίνονται χαρακτηριστικά απλά, ακούγεται κάπως το να επιστρέφεις στο θρανίο, αλλά έδω έχεις το κίνητρο ότι κάποια στιγμή θα εξαργυρώσεις τις γνώσεις. Το παχυλό περίγραμμα γύρω από την οθόνη, που λες, είναι για χάιδεμα. Με μια κίνηση από πάνω, προς τα κάτω ανοίγεις τις ρυθμίσεις. Αντιστρόφως, επιστρέφεις στο αρχικό μενού, από την εφαρμογή που έχεις ανοίξει. Γενικά το όλο concept διαφέρει ριζικά σε τρόπο σκέψης από κάθε άλλο tablet, με εξαίρεση το TouchPad.
Το καλό με το PlayBook είναι ότι το hardware συνεργάζεται άψογα με το λειτουργικό. Δεν κολλάει, δεν σκαλώνει και θεωρητικά μπορεί να τρέξει αμέτρητες εφαρμογές στο background χωρίς να ξεμένει από μνήμη. Επίσης η πλοήγηση στο Internet συναγωνίζεται ευθέως τα Honeycomb και iPad, αν και σε απόλυτη ταχύτητα υστερεί οριακά. Την παρτίδα σώζει η υποστήριξη Flash και η δυνατότητα ανοίγματος πολλαπλών tabs.
Έστω ότι έχεις αποκτήσει το PlayBook. Στην αρχική λοιπόν νιώθεις ένας μικρός Θεός. Κρατάς κάτι κόμπακτ, με εντυπωσιακή στιβαρότητα και μια οθόνη που κάνει τα μαγικά της για να σε κρατήσει ζεστό, όσο ασχολείσαι με τα βασικά του OS. Μιας που το έφερε η κουβέντα, το πάνελ είναι ότι καλύτερο μετά το iPad και ας σταματάει στις 7 ίντσες. Λοιπόν που είχα μείνει; Ά στα προβλήματα… Αρχίζουν παράδοξα, δηλαδή αν δεν είσαι χρήστης BlackBerry. Δοκίμασε για παράδειγμα να σετάρεις την «εφαρμογή» για το Gmail. Βλέπεις το σχετικό εικονίδιο, το πατάς και αντί να εμφανισθούν δυο πεδία για να εισάγεις username και password, ανοίγει ο browser. Δηλαδή «ό’τι να ναι». Το ίδιο ισχύει για το Hotmail, το Yahoo, το AOL. Το PlayBook είναι ένα μηχάνημα με business αύρα και σπυράκια ακμής. Δεν νοείται οχτώ μήνες μετά την ανακοίνωση του να πλασάρεται με ελλείψεις. Θα μου πεις υπάρχει και το BlackBerry Bridge, η απόλυτη εφαρμογή για να συγχρονίζεις email, ημερολόγια και επαφές. Συμφωνώ, αρκεί να έχεις… BlackBerry. Κάθεσαι λοιπόν να σκεφτείς που έφταιξες. Γιατί η ζωή χωρίς τα βατόμουρα είναι τόσο ανιαρή. Να σου προσωπικά τι πιστεύω; o ποιητής που το σχεδίαζε δεν ήθελε να διασυρθεί άλλο από το κράξιμο των φανατικών στα fora και έπραξε το κοσμοϊστορικό: διέθεσε το tablet ημιτέλες, μισοτελειωμένο, unfinished projcet, πες το όπως θέλεις.
Επίσης για κάποιο περίεργο λόγο αντιμετώπισα προβλήματα hardware. Η μπαταρία ας πούμε ακόμη και όταν έκλεινα τη συσκευή έπεφτε δραματικά. Όσο για την αναμονή ήταν αστεία. Το άφησα Παρασκευή πρωί με 80% μπαταρία και το Σάββατο είχε ξεμείνει από ενέργεια. Την ίδια στιγμή, το πλήκτρο που χαμηλώνει την ένταση του ήχου δεν υπακούει. Με τίποτα. Αντιθέτως μπορείς να πιάσεις τυχαία τη συσκευή και να μηδενίσει ο ήχος. Μόνος του. Θα μου πεις και μας τι μας νοιάζει, ρε φίλε, αν έχεις κάνει τη γκαντεμιά κολλητή σου φίλη; Σωστό, αλλά δεν θα το αναφερόμουν σε αυτό, αν δεν είχα διάβασει πρώτα ένα νέο που μιλούσε για 900 ανακλήσεις PlayBook. Ούτε στις αυτοκινητοβιομηχανίες τέτοιο σούσουρο.