Πανελλαδικό δίκτυο έως 1.350 σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών Ι.Χ.
Η πρόταση έχει υποβληθεί στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), η οποία πρέπει να δώσει το “πράσινο φως” για την υλοποίησή του, αφού το κόστος κατασκευής των σταθμών θα καλυφθεί από τα έσοδα του ΔΕΔΔΗΕ, τα οποία προέρχονται από το τέλος διανομής που υπάρχει σε όλους τους λογαριασμούς ρεύματος.
Το σχέδιο έγινε γνωστό από κύκλους του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, σύμφωνα με τους οποίους οι 1.000-1.200 σταθμοί φόρτισης προορίζονται για το λεγόμενο “διασυνδεδεμένο σύστημα", δηλαδή το ηλεκτρικό δίκτυο που καλύπτει την ηπειρωτική Ελλάδα, τα νησιά του Ιονίου και την Άνδρο.
Ταχυφορτιστές στις εθνικές οδούς
Μάλιστα, με βάση τις ίδιες πηγές, εκτός από τους πιο κεντρικούς δρόμους των μεγαλύτερων ελληνικών πόλεων, προτείνεται η εγκατάσταση ταχυφορτιστών στις εθνικές οδούς, ώστε να μπορεί ένα όχημα να επαναφορτίσει σχετικά γρήγορα την μπαταρία του, κατά ένα σημαντικό ποσοστό. Κάτι που θα σημαίνει πως, για πρώτη φορά στη χώρα μας, ο κάτοχος ενός ηλεκτρικού Ι.Χ. θα μπορεί να το χρησιμοποιεί και για υπεραστικά δρομολόγια, δηλαδή πρακτικά στα ταξίδια του.
Παράλληλα, το πλάνο του ΔΕΔΔΗΕ προβλέπει την εγκατάσταση 100-150 σταθμών φόρτισης στα νησιά. Επομένως, αν το σχέδιο πάρει την έγκριση της ΡΑΕ, τότε οι 1.350 φορτιστές θα μπορούν θεωρητικά να καλύψουν έναν στόλο έως και 13.500 ηλεκτρικών οχημάτων στους ελληνικούς δρόμους, αφού σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2014/94/ΕΕ, κάθε 10 ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα πρέπει να υπάρχει 1 τουλάχιστον δημόσια θέση φόρτισης.
Όπως είναι φυσικό το παραπάνω νούμερο υπερβαίνει κατά πολύ τα ηλεκτρικά οχήματα που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στους ελληνικούς δρόμους – και τα οποία αυτή τη στιγμή δεν ξεπερνούν τα 300. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, θα απέχει πολύ από τον ενδεικτικό στόχο των 13.000 θέσεων δημόσιων φόρτισης, που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη χώρα μας, με ορίζοντα το 2020.
Ανέφικτη σήμερα μία ιδιωτική επένδυση
Σε κάθε περίπτωση, η λογική του ΔΕΔΔΗΕ είναι πως αυτό το δίκτυο φορτιστών αποτελεί το πρώτο βήμα για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης στη χώρα μας , το οποίο δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί μέσω χρηματοδότησης από ιδιώτες, αφού η διείσδυση των ηλεκτρικών Ι.Χ. είναι προς το παρόν εξαιρετικά περιορισμένη και θα καθιστούσε μη βιώσιμη οποιαδήποτε επένδυση.
Συνεπώς, αν υλοποιηθεί η πρόταση, θα δοθεί τέλος στον φαύλο κύκλο που ισχύει σήμερα, όπου η έλλειψη δημόσιων υποδομών αποθαρρύνει τους οδηγούς από το να αγοράσουν ένα ηλεκτρικό μοντέλο, την ίδια στιγμή που οι περιορισμένες αγορές τέτοιων μοντέλων λειτουργούν ως αντικίνητρο για την ανάπτυξη υποδομών φόρτισης με ιδιωτικά κεφάλαια.
Τα επόμενα βήματα
Για τα αμέσως επόμενα βήματα ανάπτυξης του δικτύου φορτιστών, η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει με το ίδιο μοντέλο, δηλαδή με το κόστος να μοιράζεται σε όλους τους καταναλωτές, ως μέρος της χρέωσης χρήσης δικτύου. Επειδή με αυτό τον τρόπο η κατασκευή των δημόσιων σταθμών γίνεται ανεξάρτητα από την είσοδο ηλεκτρικών οχημάτων στην αγορά, το συγκεκριμένο μοντέλο χρησιμοποιείται επίσης στην Ιταλία, την Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, την Αυστρία και τη Σλοβενία.
Εναλλακτικά, υπάρχει η δυνατότητα το αμέσως επόμενο “κύμα” σταθμών δημόσιας φόρτισης να υλοποιηθεί με βάση το Μοντέλο της Ανεξάρτητης Αγοράς Ηλεκτροκίνησης, στο πλαίσιο του οποίου δεν υπάρχει καμία εμπλοκή του ΔΕΔΔΗΕ, αφού την κατασκευή, την ιδιοκτησία και τη διαχείρισή τους αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρείες.
Το μοντέλο αυτό θα μπορούσε να “τρέξει” αν στο μεταξύ (και εν μέρει χάρις και στο πρώτο “κύμα” φορτιστών) η ηλεκτροκίνηση έχει αποκτήσει και στη χώρα μας μία “κρίσιμη μάζα”, ώστε να υπάρχει κίνητρο για ιδιωτικές επενδύσεις για την κατασκευή φορτιστών δημόσιας πρόσβασης. Ήδη εφαρμόζεται στην Ισπανία, τη Γαλλία, τη Δανία και τη Γερμανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια